Verandering van spijs doet eten. Het is een welgekend spreekwoord. Het is iets waar ik samen met mijn collega’s als derde masterstudent geneeskunde om de zes weken mee geconfronteerd word. Om de zes weken veranderen we van ziekenhuis of dienst waar we stage lopen en maken we opnieuw kennis met een ander takje van de geneeskunde. De verandering die ik drie weken geleden maakte was iets drastischer dan gewoonlijk. Zeg maar zoals een verandering van zomer naar winter zonder herfstperiode. Dat mag u gerust letterlijk nemen. Ik spendeerde namelijk de zevende en achtste stageperiode in een tropisch Afrikaans land.

Oeganda was het land van mijn keuze, en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Het land heeft alles wat het avontuurlijk hart begeert: bossen, zon, savanne, dieren, prachtige uitzichten en bovenal een heel erg vriendelijke en gastvrije bevolking. Maar wat ze er niet hebben, is de hypermoderne geneeskunde van ons België. Dat maakt dat mijn stage er minstens even avontuurlijk was als de tripjes naar het Queen Elisabeth nationaal park of de vele kratermeren rond Fort Portal tijdens de weekends. Ik deed er stage op Gynaecologie/verloskunde en Pediatrie. Het is er een echte ‘hands on’ geneeskunde, want vaak is dat ook het enige wat je hebt. De hartslag van een baby beluisteren met een Pinard foetoscoop: check, baarmoedercontracties opvolgen door ze simpelweg handmatig te palperen: check, neonaatjes minutenlang beademen met enkel een blaaszak met masker: check.

Kortom ik kan blijven doorgaan met voorbeelden aanhalen hoe verschillend de geneeskunde tussen onze twee landen is. Maar één ding heb ik wel gemerkt: de artsen leven er voor hun job en werken vaak met dezelfde inzet als hun Europese collega’s. Hoe verschillend onze werelden ook zijn, de patiënt staat centraal. De verandering was echter abrupt en spectaculair. Van een aangenaam tropisch klimaat naar het koude winterweer, van kleine kindjes en zwangere vrouwen naar de geriatrische afdeling, van een basic geneeskunde naar de jungle van diagnostische testen en beeldvorming. En toch was het een heerlijke ervaring, een aanrader voor iedereen die binnen de geneeskunde zoekt naar dat extra beetje kruiding.

Arne